เมื่อวันที่ 25 ก.พ. 58 เวลาประมาณ 17.00 น.
ผู้สื่อข่าวได้รับทราบว่าที่โรงพยาบาลวิชัยเวช อินเตอร์เนชั่นแนลสมุทรสาคร
มีพนักงานแม่บ้าน(ทำความสะอาด) เก็บสร้อยคอทองคำได้และนำส่งคืนเจ้าของ
สร้างความยินดีให้กับเจ้าของสร้อยคอทองคำเป็นอย่างมาก
ซึ่งการกระทำดังกล่าวเป็นตัวอย่างที่ดีและน่ายกย่องในสังคมปัจจุบัน
จึงได้เดินทางไปที่โรงพยาบาล เพื่อหาตัวบุคคลผู้ที่กระทำความดีดังกล่าว
และก็ได้พบกับนางทองมี เกตุชาติ อายุ 50 ปี
พักอาศัยอยู่บ้านเลขที่ 10/4 หมู่ที่ 5
ต.ท่าจีน อ.เมือง จ.สมุทรสาคร ที่คอแขวนบัตรพนักงานชั่วคราว ตำแหน่งแม่บ้าน
ของบริษัท พี.เอส.เจนเนอเรชั่น จำกัด
ซึ่งเป็นบริษัทรับจ้างทำความสะอาดให้กับโรงพยาบาลวิชัยเวชอินเตอร์เนชั่นแนล
สมุทรสาคร ซึ่งเป็นผู้ที่เก็บสร้อยคอทองคำหนัก 2
สลึงได้
พร้อมกันนี้ทางผู้สื่อข่าวยังได้พบกับ นพ.วัชระ เชื้อปากน้ำ
รองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์โรงพยาบาลวิชัยเวชอินเตอร์เนชั่นแนลสมุทรสาคร และนายทนงศักดิ์
ทับธานี พนักงานขับรถของโรงพยาบาล อายุ 29 ปี
อยู่บ้านเลขที่ 8/7 หมู่ที่ 7
ต.ท่าทราย อ.เมือง จ.สมุทรสาคร เป็นเจ้าของสร้อยคอทองคำ
นายทะนงศักดิ์ ทับธานี เล่าด้วยสีหน้าที่ดีใจและตื้นตันใจว่า
เมื่อเวลาประมาณ 8 โมงเช้าของวันนี้
ตนเองได้นั่งกินข้าวกับเพื่อนๆ อยู่ที่โต๊ะด้านข้างโรงพยาบาล
จากนั้นก็กลับมานั่งตรงที่เป็นจุดยานพาหนะของโรงพยาบาล
ซึ่งก็ห่างจากที่นั่งทานอาหารประมาณ 20 เมตร
โดยตนเองก็ไม่ได้สนใจอะไร กระทั่งตอนสายๆ
ก็เอามือไปคลำที่คอจึงรู้ว่าสร้อยคอทองคำหนัก 2 สลึงที่แม่ซื้อให้นั้นหายไป
จึงได้ให้เพื่อนๆ ช่วยกันหาแต่ก็ไม่เจอ กระทั่งป้าทองมี หรือป้านางเดินผ่านมา
และถามว่ากำลังหาอะไรกัน ตนก็บอกว่าหาสร้อยคอทองคำหล่นหายไป
ทั้งนี้โดยไม่ทันได้คาดคิดป้านางก็หยิบสร้อยในกระเป๋าออกมาแล้วบอกว่าใช่เส้นนี้หรือเปล่า
ป้าเจอตกอยู่ที่พื้นตรงโต๊ะอาหาร กำลังตามหาเจ้าของอยู่เหมือนกัน
ซึ่งก็ทำให้ตนเองดีใจมากเพราะในใจก็คิดว่าคงไม่มีโอกาสได้คืนแล้ว
ซึ่งสร้อยคอทองคำเส้นนี้ถ้าหายไปคงจะรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากเพราะถ้าเป็นสร้อยคอที่ตนทำเองก็อาจจะเพียงแค่เสียดาย
แต่นี้เป็นสร้อยคอทองคำที่แม่ทำให้เป็นของขวัญ
ถ้าหายไปต้องรู้สึกเสียใจมากกว่าเสียดาย ทั้งนี้ก็ขอขอบคุณป้าทองมีหรือ
ป้านางเป็นอย่างมากและรู้สึกดีใจที่ได้เจอคนดีๆ อย่างป้านาง
ส่วนสาเหตุที่สร้อยหลุดหายก็คาดว่าน่าจะมาจากตะขอสร้อยที่ง้างออก
ทำให้สร้อยหลุดจากคอโดยไม่รู้ตัว
ขณะที่นางทองมี เกตุชาติ หรือป้านาง ผู้ที่เก็บสร้อยคอทองคำได้นั้น
ก็บอกว่า ตนเองเพิ่งจะเข้ามาทำงานกับบริษัทฯ ได้เพียงแค่ 5
วันเท่านั้น และทางบริษัทฯ ก็ส่งให้มาทำงานที่โรงพยาบาลวิชัยเวชฯ
ซึ่งปกติตนจะมีหน้าที่ทำความสะอาดบริเวณชั้นล่างของโรงพยาบาล
รวมไปถึงเก็บกวาดขยะหน้าโรงพยาบาลตรงพื้นที่ๆ
เป็นที่นั่งรับประทานอาหารของพนักงานขับรถด้วย
ซึ่งก็คือตรงจุดที่พบสร้อยคอทองคำนั่นเอง
โดยเมื่อตนไปทำความสะอาดและพบสร้อยคอทองคำ ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ตรงนั้น
จึงได้เก็บใส่กระเป๋าเสื้อเอาไว้ และคอยสังเกตดูว่ามีใครที่กำลังตามหา
กระทั่งเห็นนายทนงศักดิ์ กับ เพื่อนๆ ช่วยกันหาของบางอย่างอยู่
จึงได้ลองถามและเมื่อทราบว่ากำลังหาสร้อยคอทองคำที่หล่นหายไป ก็ได้มอบคืนให้ทันที
โดยในใจของตนเองนั้นตั้งใจจะตามหาและคืนให้กับเจ้าของให้ได้อยู่แล้ว
เพราะคิดว่าคงไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากพนักงานของโรงพยาบาล ซึ่งแม้ตนเองจะมีอาชีพเป็นเพียงแค่แม่บ้านแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะเอาของๆ
ใคร ยิ่งเป็นของมีค่ามากขนาดนี้แล้ว
เมื่อหายไปคนที่เป็นเจ้าของต้องเสียดายและเสียใจมากอย่างแน่นอน
โดยป้าคิดแบบเอาใจเขามาใส่ใจเราว่าถ้าเป็นของเราแล้วหายไปบ้างเราก็คงเสียใจมาก
เพราะกว่าจะทำได้มาไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ของคนหาเช้ากินค่ำอย่างพวกเรา
แล้วยิ่งเป็นสิ่งของที่พ่อแม่ทำให้ไม่ว่าราคาของจะมากน้อยแค่ไหนยังไม่สำคัญเท่ากับคุณค่าของสิ่งของนั้นๆ
ส่วนนายแพทย์วัชระ เชื้อปากน้ำ
รองผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์โรงพยาบาลวิชัยเวชอินเตอร์เนชั่นแนลสมุทรสาคร ก็บอกว่า
รู้สึกดีใจที่ได้คนอย่างป้านางมาทำงานให้กับโรงพยาบาลฯ
และก็ขอขอบคุณในน้ำใจที่งดงามของป้านางที่เก็บของได้แล้ว นำส่งคืนเจ้าของ
ซึ่งนับเป็นตัวอย่างที่ดีแก่บุคลากรของโรงพยาบาลและคนในสังคม
เป็นบุคคลที่น่ายกย่องอย่างยิ่ง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น