กลุ่มมวลชนเกือบ 1,000 คน รวมตัวเข้ายึดศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร พร้อมเรียกร้องให้ผู้ว่าราชการจังหวัด สั่งหยุดงานทันทีตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป โดยจะปักหลักจนกว่าทุกคนจะออกจากศาลากลาง ที่ว่าการอำเภอเมือง และ อบจ.สมุทรสาคร
การชุมนุมของกลุ่มมวลชนต่อต้านการบริหารงานของนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี และคณะรัฐบาล ในส่วนของจังหวัดสมุทรสาครนี้ได้เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เมื่อเวลาประมาณ 12.00 น. ของวันที่ 28 พฤศจิกายน 2556 โดยกลุ่มมวลชนได้มารวมตัวกันที่บริเวณรั้วด้านนอกหน้าศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร ริมถนนเศรษฐกิจ 1 พร้อมกับเป่านกหวีดเรียกร้องให้ประชาชนที่ขับรถสัญจรไปมา รวมถึงผู้ที่อยู่ในจังหวัดสมุทรสาคร ออกมารวมตัวกันเพื่อแสดงพลังในการขับไล่รัฐบาลของนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และล้มล้างระบอบทักษิณให้หมดสิ้นไป ซึ่งในช่วงเริ่มแรกนั้นก็มีมวลชนมารวมตัวเกือบ 500 คน ขณะเดียวกันด้านการรักษาความปลอดภัยสถานที่ราชการทั้งภายในและภายนอก ก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่จากกองอาสารักษาดินแดน (อส.) และ เจ้าหน้าที่ชุด ชรบ. กว่า 200 คน มาตรึงกำลังโดยรอบบริเวณพื้นที่และประตูทางเข้าออกศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร ทางเข้าออกอำเภอเมืองสมุทรสาคร และทางเข้าออกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสมุทรสาคร อีกทั้งยังได้มีการปิดประตูทุกประตูโดยใช้โซ่คล้องและใส่กุญแจไว้อีกด้วย เพื่อเป็นการป้องกันการรุกล้ำเข้ามาในสถานที่ราชการของกลุ่มผู้ชุมนุม
ต่อมาในเวลาประมาณ 12.30 น. กลุ่มผู้ชุมนุมได้ตั้งขบวนเดินไปในตลาดสดมหาชัย เพื่อปลุกระดมให้ผู้ที่ต่อต้านรัฐบาลชุดนี้ ออกมาชุมนุมร่วมกันโดยได้เดินเท้าเป็นระยะทางกว่า 20 กิโลเมตร จากนั้นก็วนกลับมารวมตัวที่รั้วด้านนอกหน้าศาลากลางอีกครั้ง ซึ่งเมื่อช่วงเวลาผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมงก็ปรากฏว่ามีผู้มาชุมนุมมากขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นจำนวนเกือบ 1,000 คน และแล้วทางกลุ่มผู้ชุมนุมก็ได้แสดงพลังอารยะขัดขืนพยายามที่จะเข้าไปด้านในของศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งในที่สุดทางเจ้าหน้าที่ก็ได้เปิดประตูรั้วด้านที่ติดกับกำแพงศาลจังหวัดสมุทรสาคร ให้กลุ่มมวลชนเข้าไปแต่โดยดีเป็นการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์ปะทะรุนแรง และเพื่อจะได้พบกับว่าที่ร้อยตำรวจโทอาทิตย์ บุญญะโสภัต ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร ตามคำเรียกร้องของกลุ่มผู้ชุมนุม
ในเวลาประมาณ 13.15 น. ว่าที่ร้อยตำรวจโทอาทิตย์ บุญญะโสภัต ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร ได้ลงมาพบกับกลุ่มผู้ชุมนุมและขอให้ผู้ชุมนุมนั้นได้ชุมนุมกันอย่างสันติวิธี ซึ่งกลุ่มผู้ชุมนุมก็ยินยอมพร้อมกับมีการมอบนกหวีดและช่อดอกไม้ให้กับผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร อีกทั้งยังขอร้องให้ผู้ว่าราชการจังหวัดร่วมเป่านกหวีดแสดงพลังร่วมกับกลุ่มผู้ชุมนุม ส่วนข้อเรียกร้องสำคัญที่กลุ่มผู้ชุมนุมขอให้ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาครยอมทำตามก็คือ การสั่งให้สถานที่ราชการและข้าราชการทุกคนหยุดงานทันที พร้อมกับให้เก็บของกลับบ้านตั้งแต่เวลา 14.00 น. ของวันนี้เป็นต้นไป และกลุ่มผู้ชุมนุมจะปักหลักภายในรั้วศาลากลางจังหวัดจนกว่าทุกคนที่ทำงานในศาลากลางจังหวัดจะออกไปหมด ซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาครได้ยอมทำตามข้อเรียกร้องของกลุ่มผู้ชุมนุม โดยสั่งให้มีการหยุดงานภายในศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร และอำเภอเมืองสมุทรสาคร นับตั้งแต่เวลาบ่าย 2 โมงของวันพฤหัสบดีที่ 28 พฤศจิกายน จนถึงวันศุกร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2556
เวลา 13.45 น กลุ่มผู้ชุมนุม ยกขบวนไปที่บริเวณหน้าองค์การบริหารส่วนจังหวัดสมุทรสาคร ซึ่งอยู่ภายในพื้นที่เดียวกันกับศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร พร้อมกับส่งเสียงเรียกร้องให้ข้าราชการและพนักงานทุกคนกลับบ้าน อีกทั้งยังได้มีการส่งเสียงขับไล่นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี และระบอบทักษิณให้หมดสิ้นไปจากผืนแผ่นดินไทย
ต่อมาในเวลา 14.30 น. ยังได้ไปปิดล้อมที่สำนักงานสรรพากรจังหวัดสมุทรสาคร ที่ตั้งอยู่ด้านหลัง อบจ.สมุทรสาครอีกด้วย ซึ่งก็ได้กดดันให้ทุกคนหยุดการทำงานและออกจากสถานที่ราชการเช่นเดียวกัน
ด้านกลุ่มผู้ชุมนุมบอกว่า การมารวมตัวกันในวันนี้ก็เพื่อต้องการแสดงพลังในการขับไล่รัฐบาลที่ปฏิบัติงานด้วยความไม่ชอบธรรม โดยกลุ่มผู้ชุมนุมนั้นไม่ได้ต้องการที่จะให้เกิดความรุนแรงถึงขั้นเผาศาลากลางจังหวัดสมุทรสาคร หรือสถานที่ราชการ เพราะสิ่งเหล่านี้คือสิ่งปลูกสร้างที่เกิดจากภาษีของพี่น้องประชาชน เพียงแต่ต้องการขอให้มีการหยุดงานตามข้อเรียกร้องเท่านั้น ซึ่งกลุ่มผู้ชุมนุมจะยังคงปักหลักจนกว่าภายในสถานที่ราชการทุกแห่งนั้นจะไม่เหลือใครนั่งทำงานอยู่ จึงจะยอมสลายตัวแยกย้ายกันกลับไป แต่ในวันรุ่งขึ้นก็จะกลับมาดูใหม่อีกครั้ง
pearleus
สิ่งที่นายกรัฐมนตรี รัฐบาล รวมทั้งกลุ่มผู้ชุมนุมและแต่ละส่วนที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็นกลไกที่จะขับเคลื่อนประเทศแสดงออกมานั้น ยังคงไม่มีสัญญาณที่จะหาทางออกร่วมกันกับทุกฝ่าย ทั้งที่สถานการณ์บ้านเมืองมาถึงจุดนี้นั้นเรียกได้ว่า ล่อแหลมเต็มทีที่จะเกิดเหตุการณ์บางอย่างที่คนไทยทุกคนไม่ต้องการให้เกิดขึ้น ท่าทีจากฝ่ายรัฐบาลที่สะท้อนภาพของกลุ่มผู้ชุมนุมที่เดินทางมาสนับสนุนอยู่ที่สนามกีฬาราชมังคลากีฬาสถาน ดูจะออกไปในทางที่สุ่มเสี่ยงกับความรู้สึก ท้าทาย พร้อมเผชิญหน้าเสียมากกว่า ในขณะที่ฝ่ายรัฐบาลรวมทั้งนายกรัฐมนตรี ก็เล่นบทออกมาเรียกร้องให้อย่าใช้ความรุนแรง ให้ทุกคนปรองดองสามัคคีเท่านั้น ทั้งที่น่าจะทำได้ดีกว่านี้บางคนอาจจะมองว่า จะเป็นธรรมได้อย่างไร ที่ไปผลักภาระอันหนักอึ้งเช่นนี้ให้นายกรัฐมนตรี แต่เหตุผลก็เพราะว่า ในฐานะผู้นำประเทศเมื่อเกิดวิกฤติการณ์ใดขึ้นมา ไม่ว่าจะด้วยเพราะสาเหตุใดก็ตาม ผู้นำประเทศจะต้องเสนอตัวเพื่อออกมาคลี่คลายปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่อาจให้ใครมาพูดได้ว่า ประสบการณ์เพียงเท่านี้จะแก้ปัญหาได้อย่างไร เพราะในฐานะผู้นำประเทศแล้ว ไม่ว่าจะมาด้วยเหตุผลใด ประสบการณ์มากน้อยแค่ไหน หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้องเข้ามาขจัดปัดเป่าปัญหาเพื่อให้ความสงบสุขบังเกิดแก่ชาติบ้านเมือง ยิ่งหากว่า ปัญหาเหล่านั้นเกี่ยวพันกับอำนาจหน้าที่ของนายกรัฐมนตรีโดยตรงการปล่อยให้สถานการณ์เนิ่นนานออกไป โดยที่ไม่แสดงท่าทีที่จะเข้ามาบริหารจัดการปัญหา เพื่อให้ความสงบสุขได้เกิดขึ้น ไม่เพียงแค่เป็นการละเลยอำนาจ หน้าที่และสำนึกรับผิดชอบที่ตนมีอยู่ หากแต่ยังเท่ากับจงใจที่จะปล่อยให้เหตุการณ์บานปลายออกไป ทั้งที่รับรู้ได้โดยสามัญสำนึกว่าถ้าปล่อยให้การชุมนุมของคน 2 กลุ่มยืดเยื้อออกไปเช่นนี้ บ้านเมืองจะสงบสุขได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้นอาจไปถึงขั้นนองเลือดขึ้นอีกครั้งก็เป็นได้
