มัวแต่ห่วงการสร้างพีอาร์ให้ตัวเอง
.........ผมดูข่าวน้ำท่วมคราวนี้มีหลากหลายความรู้สึกในห่วงของความคิด ขณะที่ทุกภาคส่วนกำลังช่วยกันทุกวิถีทาง....เห็นข่าวนายกปูพูดถึงเงินบริจาคร้อยๆล้าน ก็รู้สึกชื่นใจที่คนไทยไม่ทิ้งกัน และการที่สื่อทั้งมูลนิธิและชุมชนหลายฝ่ายต่างถกกันถึงปัญหานี้ เทศบาล-อบต.บางท้องถิ่นที่น้ำยังไม่ท่วมก็ช่วยกันนำความช่วยเหลือจากพื้นที่ตัวเองไปสู่จังหวัดที่วิกฤตทันที ในที่สุดผู้ร่วมรายการทั้งหมดก็ตัดสินใจจะรวมหัวสร้างกลุ่มช่วยกันเองก่อนโดยไม่รอทางการแล้ว ผมนั่งดูข่าวทีวีตอนที่น้ำท่วมหนักเห็นการให้สัมภาษณ์แฝดท็อปไทด์จากมูลนิธิปอเต็กตึ๊งแล้วก็ต้องรู้สึกถอนใจไม่ได้ บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์ถึงกับบ่นออกสื่อว่าไม่มีความช่วยเหลือจากทางการเลยในเขตที่เขาไปช่วยในอยุธยา ขณะที่เอกพันธ์รีบพูดในเชิงประนีประนอมว่าทางรัฐคงพยายามอยู่ ผมว่าถ้าเหตุการณ์จริงเป็นอย่างไรรายงานไปเถอะ อย่าไปกลัว รัฐต้องยอมรับความบกพร่อง แล้วรีบแก้ไขโดยด่วน ชาวบ้านจะอดตายกลางน้ำกันอยู่แล้ว ผมเห็นการเปิดพิธีรวมใจกันนำเรือมา"ดันน้ำ"แล้วก็ถอนใจ(อีกรอบ) บางที่มัวห่วงเรื่องกลยุทธ์สร้างพีอาร์ให้ตัวเอง..ผมมองดูก็รู้สึกสังเวชใจถ้าใครพร้อมก็รีบให้เขาเอาเรือมาช่วยทันทีไม่ต้องรอตัดริบบิ้นหรอกครับ เอาเวลาไปแก้ปัญหาชาวบ้านติดเกาะลูกเด็กเล็กแดงไม่มีนมจะกินดีกว่า แค่ให้หน่วยงานตามข่าวจากสื่อก็ทำกันไม่ทันแล้วหันมาดูข่าวน้ำโจมตีนิคมอุตสาหกรรมแต่ละแห่งพังเป็นรายๆ ไปแล้วออกจะงุนงง ดูทุกที่พึ่งแต่คันดินกับกระสอบทราย ซึ่งตัวอย่างที่เห็นกันมาเป็นเดือนแล้ว..อันเนี่ยน่าจะบ่งบอกชัดเจนว่าเอาไม่อยู่ ไม่มีวิศวกรเก่งๆ คิดค้นวิธีป้องกันและใช้วัสดุที่ดีกว่านี้แล้วหรือ? อย่างไรก็ดี แต่ละโรงงานสมควรช่วยตัวเองโดยการสร้างเขื่อนคอนกรีตล้อมรอบโรงงานไว้ตั้งแต่รู้สถานการณ์ ขืนรอการจัดการของนิคมอย่างเดียวก็ได้แต่ลอยคอ””ที่น่าอนาถคือ ชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่กล้าที่จะออกจากที่อยู่อาศัยเพราะกลัวขโมยขโจร เลยเป็นสาเหตุที่ทุกคนยอมอดยากทนลำบากไม่อพยพออกมา กลายเป็นปัญหาซ้ำสองซ้ำสามที่เจ้าหน้าที่ต้องทำงานหนักทั้งคอยช่วยเหลือส่งอาหารและคอยเป็นเวรยามเฝ้าผู้ร้าย เออ...นึกไปถึงญี่ปุ่นยามเขาผจญภัยพิบัติ ไม่มีใครเขาทำเรื่องซ้ำเติมความทุกข์ร้อนของชาวบ้านแบบนี้
ร้องไห้ไปเถอะครับแต่อย่าหมดกำลังใจ |
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น