pearleus
ทำไมคนอื่นทำได้ ทำไม คุณทำไม่ได้บางทีคำตอบอาจไม่ใช่เพราะโชคชะตา
ข้อคิดดีๆจาก...ตัน ภาสกรนที 32 เซเว่นเซนส์
ตัน ภาสกรนที ได้กล่าวว่า....ความสำเร็จไม่ได้หล่นมาจากฟ้า แต่มีลำดับขั้นตอนที่ต้องอาศัย ความตั้งใจ มุ่งมั่น ทุ่มเท และอดทนรอ ทำไมคนอื่นทำได้ ทำไมคุณทำไม่ได้ บางทีคำตอบอาจไม่ใช่เพราะโชคชะตา แต่เพราะคุณยังไม่เป็นมืออาชีพ ยังไม่เข้าใจ และยังอยู่กับมันไม่นานพอต่างหากครับ ถ้าจะนับว่าผมประสบความสำเร็จในปีที่เท่าไร..อย่างน้อยๆ ผมคิดว่าน่าจะใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 20 ปี ถึงจะล้มลุกคลุกคลาน ได้บ้างเสียบ้าง แต่ประสบการณ์ทุกอย่างเป็นต้นทุนให้เราสั่งสมวิชาหลายปีมานี้ การเดินทางไปถ่ายทอดประสบการณ์ธุรกิจในที่ต่างๆ ฝึกให้ผมสนุกกับการตอบปัญหาทุกรูปแบบครั้งหนึ่งเคยมีคนตั้งปุจฉากับผมถึงประเด็นว่าเก่งหรือจะสู้เฮงได้ ?ในมุมมองของผม“เก่ง”กับ“เฮง”เป็นของคู่กัน แต่ชั่วชีวิตคุณคิดว่าจะโชคดีถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 สักกี่ครั้งถ้าจะเอาความสำเร็จแบบยาวๆ นานๆ ไม่มีใครดวงเฮงได้ตลอด แต่ผมเชื่อว่าคนเก่งก็ยังเป็นคนเก่งอยู่ดีบางคนถามว่ามีวันนี้ได้ ผมเชื่อเรื่องโชคชะตาไหม ?คนอื่นอาจจะเรียกว่า“โชคชะตา”แต่ผมเรียกมันว่า“จังหวะและโอกาส”ผมเชื่อว่าคนเรามีโอกาสเหมือนกัน เพียงแต่มันจะมาหาเราเมื่อไหร่ บางคนโชคดีตั้งแต่ปีแรก บางคนขยัน ประหยัด มุ่งมั่นมา 10 ปียังไม่เห็นผล แต่อาจจะไปเห็นผลตอนปีที่ 11 บางคนเหนื่อยมา 20 ปี ถึงจะได้เก็บเกี่ยวดอกผลโอกาสมักจะอยู่กับเราไม่นาน จะมาหาเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ถ้าโอกาสมาแล้วเราไม่พร้อม กว่าจะตัดสินใจนาทีสุดท้ายก็สายไปเสียแล้วบางเรื่องที่เรารู้ คนอื่นรู้ ทุกคนรู้เหมือนกัน แต่ทำไมคนหนึ่งมองเห็นโอกาสเต็มไปหมด แต่บางคนกลับมองไม่เห็นบางทีโอกาสก็อยู่รอบๆ ตัวเรา เกิดขึ้นได้ตลอดในชีวิตประจำวันบางคนอาจจะเห็นแต่ไม่ได้ทำหรือทำ แต่ทำไม่เป็น เข้าไม่ถูกจังหวะ เร็ว ช้า หนัก เบา..บางอย่างทุกคนมีโอกาสในมือเท่าๆ กัน เช่น ฟรีมีเดียอย่างเฟซบุ๊คทวิตเตอร์ ถึงจะเข้าถูกจังหวะ แต่ถ้าทำไม่ถูกใช้ไม่เป็นแทนที่จะช่วยสร้างสัมพันธภาพที่ดี อาจจะกลายเป็นตรงกันข้ามเพราะเอาแต่ยัดเยียดโฆษณาขายสินค้าเมื่อไหร่จะก้าว เมื่อไหร่จะถอย เมื่อไหร่คือจุดที่พอดี จะจับจังหวะและโอกาสยังไงไม่ให้หลุดมือ ต้องอาศัย “ประสบการณ์” บวกกับ “ทักษะ”ผมเรียกสัญชาตญาณแบบนี้ว่า สัมผัสที่ 7 หรือ ‘เซเว่นเซนส์’ ของนักเสี่ยงมืออาชีพ มากไปกว่าสติ และสัญชาตญาณเอาตัวรอด คือ สัญชาตญาณตื่นตัวและตอบสนองโอกาสได้อย่างอัตโนมัติ การมีสายตามองเห็นโอกาสก่อนที่คนอื่นจะมองเห็น เมื่อไหร่คือจุด อันตรายเมื่อไหร่คือจังหวะที่ได้เปรียบ การตัดสินใจนาทีสุดท้ายที่ถูกจังหวะและเฉียบคมทั้งหมดนี้ล้วนเป็น “เซเว่นเซนส์” ของการรับรู้ที่อยู่นอกเหนือการทำงานของประสาทสัมผัสทั้งห้าเป็นสัญชาตญาณพิเศษที่สามารถฝึกฝนได้จากการทำบ่อยๆ ทำทุกวันจนชำนาญไปโดยอัตโนมัติผมฝึกได้ คุณฝึกได้ ใครๆ ก็ฝึกได้ทำไมเด็กเล็กๆ ถึงชอบฉี่รดที่นอน เด็กบางคนกลางคืนชอบนอนกลิ้ง จนตกเตียง แต่ผู้ใหญ่ที่โตแล้วถึงจะหลับสนิท นอนดิ้นแค่ไหนก็ไม่มีปัญหาเพราะเด็กๆ ยังไร้เดียงสา ยังไม่มีประสบการณ์ ต้องฝึกฝนจนเป็น นิสัยเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่จึงกลายเป็นสัญชาตญาณ ตื่นรู้ยามหลับๆได้โดยไม่รู้ตัว ไหวพริบและสัญชาตญาณในการทำธุรกิจต้องใช้เวลา สั่งสมประสบการณ์กับทักษะ ไหวพริบและสัญชาตญาณ ในการทำธุรกิจต้องใช้เวลาสั่งสม ประสบการณ์กับทักษะ ความสำเร็จไม่ได้หล่นมาจากฟ้า แต่มีลำดับขั้นตอนที่ต้องอาศัยความตั้งใจ มุ่งมั่น ทุ่มเทและอดทน ได้บ้างเสียบ้าง แต่ประสบการณ์ทุกอย่างเป็นต้นทุนให้เราสั่งสมวิชาหาเงินการสั่งสมความรู้ เจ้านายที่ดี หุ้นส่วนที่ดี ลูกน้องที่ดีก็เช่นเดียวกันปัญหาทำให้คนแข็งแกร่งขึ้น ถ้าไม่เคยล้มเหลวก็ยากที่จะรู้ว่าการจะประสบความสำเร็จเขาทำกันอย่างไรเรื่องบางเรื่องเราอาจเรียนรู้ได้จากคนอื่น แต่สัญชาตญาณแบบเซเว่นเซนส์ ต้องฝึกฝนและเก็บชั่วโมงบินด้วยตัวเองครับช่างซ่อมรถเก่งๆ แค่ปรายตาดูเครื่องไวๆ นิดเดียวก็รู้แล้วว่ารถเสียที่ตรงไหน เพราะอยู่กับมันทุกวันจนชำนาญทำไมคนอื่นหูไวตาไว ทำไมคุณคิดไม่ทัน ทำไมคนอื่นทำได้ ทำไม คุณทำไม่ได้บางทีคำตอบอาจไม่ใช่เพราะโชคชะตาแต่เพราะคุณยังไม่เป็นมืออาชีพ ยังไม่เข้าใจ และยังอยู่กับมันไม่นานพอต่างหากครับ
ตัน ภาสกรนที ได้กล่าวว่า....ความสำเร็จไม่ได้หล่นมาจากฟ้า แต่มีลำดับขั้นตอนที่ต้องอาศัย ความตั้งใจ มุ่งมั่น ทุ่มเท และอดทนรอ ทำไมคนอื่นทำได้ ทำไมคุณทำไม่ได้ บางทีคำตอบอาจไม่ใช่เพราะโชคชะตา แต่เพราะคุณยังไม่เป็นมืออาชีพ ยังไม่เข้าใจ และยังอยู่กับมันไม่นานพอต่างหากครับ ถ้าจะนับว่าผมประสบความสำเร็จในปีที่เท่าไร..อย่างน้อยๆ ผมคิดว่าน่าจะใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 20 ปี ถึงจะล้มลุกคลุกคลาน ได้บ้างเสียบ้าง แต่ประสบการณ์ทุกอย่างเป็นต้นทุนให้เราสั่งสมวิชาหลายปีมานี้ การเดินทางไปถ่ายทอดประสบการณ์ธุรกิจในที่ต่างๆ ฝึกให้ผมสนุกกับการตอบปัญหาทุกรูปแบบครั้งหนึ่งเคยมีคนตั้งปุจฉากับผมถึงประเด็นว่าเก่งหรือจะสู้เฮงได้ ?ในมุมมองของผม“เก่ง”กับ“เฮง”เป็นของคู่กัน แต่ชั่วชีวิตคุณคิดว่าจะโชคดีถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 สักกี่ครั้งถ้าจะเอาความสำเร็จแบบยาวๆ นานๆ ไม่มีใครดวงเฮงได้ตลอด แต่ผมเชื่อว่าคนเก่งก็ยังเป็นคนเก่งอยู่ดีบางคนถามว่ามีวันนี้ได้ ผมเชื่อเรื่องโชคชะตาไหม ?คนอื่นอาจจะเรียกว่า“โชคชะตา”แต่ผมเรียกมันว่า“จังหวะและโอกาส”ผมเชื่อว่าคนเรามีโอกาสเหมือนกัน เพียงแต่มันจะมาหาเราเมื่อไหร่ บางคนโชคดีตั้งแต่ปีแรก บางคนขยัน ประหยัด มุ่งมั่นมา 10 ปียังไม่เห็นผล แต่อาจจะไปเห็นผลตอนปีที่ 11 บางคนเหนื่อยมา 20 ปี ถึงจะได้เก็บเกี่ยวดอกผลโอกาสมักจะอยู่กับเราไม่นาน จะมาหาเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ถ้าโอกาสมาแล้วเราไม่พร้อม กว่าจะตัดสินใจนาทีสุดท้ายก็สายไปเสียแล้วบางเรื่องที่เรารู้ คนอื่นรู้ ทุกคนรู้เหมือนกัน แต่ทำไมคนหนึ่งมองเห็นโอกาสเต็มไปหมด แต่บางคนกลับมองไม่เห็นบางทีโอกาสก็อยู่รอบๆ ตัวเรา เกิดขึ้นได้ตลอดในชีวิตประจำวันบางคนอาจจะเห็นแต่ไม่ได้ทำหรือทำ แต่ทำไม่เป็น เข้าไม่ถูกจังหวะ เร็ว ช้า หนัก เบา..บางอย่างทุกคนมีโอกาสในมือเท่าๆ กัน เช่น ฟรีมีเดียอย่างเฟซบุ๊คทวิตเตอร์ ถึงจะเข้าถูกจังหวะ แต่ถ้าทำไม่ถูกใช้ไม่เป็นแทนที่จะช่วยสร้างสัมพันธภาพที่ดี อาจจะกลายเป็นตรงกันข้ามเพราะเอาแต่ยัดเยียดโฆษณาขายสินค้าเมื่อไหร่จะก้าว เมื่อไหร่จะถอย เมื่อไหร่คือจุดที่พอดี จะจับจังหวะและโอกาสยังไงไม่ให้หลุดมือ ต้องอาศัย “ประสบการณ์” บวกกับ “ทักษะ”ผมเรียกสัญชาตญาณแบบนี้ว่า สัมผัสที่ 7 หรือ ‘เซเว่นเซนส์’ ของนักเสี่ยงมืออาชีพ มากไปกว่าสติ และสัญชาตญาณเอาตัวรอด คือ สัญชาตญาณตื่นตัวและตอบสนองโอกาสได้อย่างอัตโนมัติ การมีสายตามองเห็นโอกาสก่อนที่คนอื่นจะมองเห็น เมื่อไหร่คือจุด อันตรายเมื่อไหร่คือจังหวะที่ได้เปรียบ การตัดสินใจนาทีสุดท้ายที่ถูกจังหวะและเฉียบคมทั้งหมดนี้ล้วนเป็น “เซเว่นเซนส์” ของการรับรู้ที่อยู่นอกเหนือการทำงานของประสาทสัมผัสทั้งห้าเป็นสัญชาตญาณพิเศษที่สามารถฝึกฝนได้จากการทำบ่อยๆ ทำทุกวันจนชำนาญไปโดยอัตโนมัติผมฝึกได้ คุณฝึกได้ ใครๆ ก็ฝึกได้ทำไมเด็กเล็กๆ ถึงชอบฉี่รดที่นอน เด็กบางคนกลางคืนชอบนอนกลิ้ง จนตกเตียง แต่ผู้ใหญ่ที่โตแล้วถึงจะหลับสนิท นอนดิ้นแค่ไหนก็ไม่มีปัญหาเพราะเด็กๆ ยังไร้เดียงสา ยังไม่มีประสบการณ์ ต้องฝึกฝนจนเป็น นิสัยเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่จึงกลายเป็นสัญชาตญาณ ตื่นรู้ยามหลับๆได้โดยไม่รู้ตัว ไหวพริบและสัญชาตญาณในการทำธุรกิจต้องใช้เวลา สั่งสมประสบการณ์กับทักษะ ไหวพริบและสัญชาตญาณ ในการทำธุรกิจต้องใช้เวลาสั่งสม ประสบการณ์กับทักษะ ความสำเร็จไม่ได้หล่นมาจากฟ้า แต่มีลำดับขั้นตอนที่ต้องอาศัยความตั้งใจ มุ่งมั่น ทุ่มเทและอดทน ได้บ้างเสียบ้าง แต่ประสบการณ์ทุกอย่างเป็นต้นทุนให้เราสั่งสมวิชาหาเงินการสั่งสมความรู้ เจ้านายที่ดี หุ้นส่วนที่ดี ลูกน้องที่ดีก็เช่นเดียวกันปัญหาทำให้คนแข็งแกร่งขึ้น ถ้าไม่เคยล้มเหลวก็ยากที่จะรู้ว่าการจะประสบความสำเร็จเขาทำกันอย่างไรเรื่องบางเรื่องเราอาจเรียนรู้ได้จากคนอื่น แต่สัญชาตญาณแบบเซเว่นเซนส์ ต้องฝึกฝนและเก็บชั่วโมงบินด้วยตัวเองครับช่างซ่อมรถเก่งๆ แค่ปรายตาดูเครื่องไวๆ นิดเดียวก็รู้แล้วว่ารถเสียที่ตรงไหน เพราะอยู่กับมันทุกวันจนชำนาญทำไมคนอื่นหูไวตาไว ทำไมคุณคิดไม่ทัน ทำไมคนอื่นทำได้ ทำไม คุณทำไม่ได้บางทีคำตอบอาจไม่ใช่เพราะโชคชะตาแต่เพราะคุณยังไม่เป็นมืออาชีพ ยังไม่เข้าใจ และยังอยู่กับมันไม่นานพอต่างหากครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น