เมื่อกลางเดือนมีนาคมที่ผ่านมามหาชัยเรามีข่าวเล็ก
ๆ แต่ใหญ่โตระดับชาติ คือ
การเข้ากวาดล้างสิ่งของผิดกฎหมายในเรือนจำชนิดจู่โจม(จริงหรือเปล่าไม่รู้) งานนี้นำทีมโดย พล.ต.ต.ธยาน์ฤทธิ์
เอกเผ่าพันธุ์ ผบก.ภ.จว.สมุทรสาคร พร้อมกับ พ.ต.อ.ประทีป ราญสระน้อย
รองผบก.ภ.จว.สมุทรสาคร , นายโสภณ ยิ้มปรีชา
ผบ.เรือนจำจังหวัดสมุทรสาคร และร้อยสุนัขยุทธวิธี 3
กองพันสุนัขทหารกรมการสัตว์ทหารบก (ค่ายทองฑีฆายุ) พร้อมกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจรวม
140 นาย ทำการปิดล้อมตรวจค้นโรงนอนของเรือนจำจังหวัดสมุทรสาคร ถนนธรรมคุณากร หมู่
3 ต.บางหญ้าแพรก อ.เมืองฯ จ.สมุทรสาคร
งวดนี้พบสิ่งของต้องห้ามหลายรายการ
เช่น โทรศัพท์มือถือพร้อมซิมการ์ด จำนวน 5 เครื่อง, หูฟัง 10 ชุด, แบตเตอรี่ 2 ก้อน, อาวุธและเหล็กแหลม 100 อัน, ไพ่ประดิษฐ์ 4 ชุด
สมุดบัญชีและหมายเลขโทรศัพท์ 30 เล่ม และยาไอซ์อีกจำนวน 0.9 กรัม
ซึ่งการตรวจค้นครั้งนี้เป็นการขยายผลจากการจับกุมผู้ต้องหาที่ให้การว่าได้ติดต่อกับนักโทษในเรือนจำดังกล่าว
โดยโทรศัพท์มือถือและยาเสพติดนั้นจะนำไปทำการขยายผลจับผู้เกี่ยวข้อง
และทางเรือนจำจังหวัดสมุทรสาครจะดำเนินคดีกับผู้ต้องขังที่ครอบครองสิ่งของต้องห้ามเพิ่มเติม
ก่อนหน้านี้ได้มีการล้อมคอกปราบปรามกันมาแล้วครั้งหนึ่ง
คือเมื่อในวันที่ 23 มกราคม 2556 โดยมีนายแมนรัตน์ รัตนสุคนธ์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร
พร้อมด้วยนายโสภณ ยิ้มปรีชา
ผู้บัญชาการเรือนจำจังหวัดสมุทรสาคร สนธิกำลังเจ้าหน้าที่ทหารค่ายกำแพงเพชรอัครโยธิน
จำนวน 40 นาย เวลาประมาณ 06.00 น. เข้าตรวจค้นจู่โจมกรณีพิเศษเรือนจำจังหวัดสมุทรสาคร
เพื่อหาสิ่งของต้องห้ามและสิ่งของผิดกฎหมายหลายรายการ
ต้องออกตัวก่อนว่าไม่ได้มีอคติอะไรกับทางฝ่ายเรือนจำสมุทรสาครเป็นการส่วนตัว
และเข้าใจได้ด้วยเสียด้วยซ้ำว่าการตรวจพบสิ่งผิดกฎหมายในคุกเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้กับทุกคุกที่เกิดขึ้นทั่วโลก
แต่ที่รู้สึกถึงกลิ่นไม่ดีคงจะเป็นเพราะการตรวจค้นมีระยะเวลาติดต่อกันเพียงไม่แค่ 2 เดือน กลับค้นสิ่งผิดกฎหมายซ้ำซาก
ที่สำคัญที่บอกว่าการตรวจค้นครั้งนี้มาจากการขยายการจับกุมที่ฝ่ายผู้ต้องหาพาดพิงถึงกระบวนการค้ายาในเรือนจำ
แล้วตกลงนอกเหนือจากสิ่งผิดกฎหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ
ทั้งหลายที่ได้มาวางโต๊ะแถลงข่าวอวดสื่อปาว ๆ นั้น ตัวการสำคัญที่นอนกระดิกสนเท้าอยู่ในเรือนจำคือใคร
แล้วได้ดำเนินการอะไรไปบ้างหรือเปล่า
แน่ใจหรือว่าฝ่ายเจ้าหน้าที่ในเรือนจำไม่ทราบเลยว่าเป็นใคร
และแน่ใจได้อย่างไรว่าเจ้าหน้าที่ (บางคน) กับผู้ต้องขังระดับบิ๊ก ๆ ไม่มีผลประโยชน์เอื้ออำนวยกัน ยกตัวอย่างง่าย ๆ
นักโทษมีการใช้โทรศัพท์มือถือในเรือนจำ ถามว่าพวกเอาไฟที่ไหนชาร์ตแบตเตอร์รี่
หรือถ้าญาติแอบส่งแบตเตอร์รี่เข้าเรือนจำได้ ทำไมเจ้าหน้าที่ไม่ยักรู้ ทั้ง ๆ
ที่แบต ฯ แต่ละก้อนก็ไม่ใช่แผ่นเล็ก ๆ
นี่ยังไม่ต้องพูดถึงยาเสพติดอีกสารพัดที่คิดหรือว่าจะมีแค่ยาไอซ์ไม่ถึงขีด
คนในวงการเรือนจำเขารู้กันทั้งนั้นแหละว่ายาเสพติดถูกเข้าไปอยู่ในเรือนจำได้อย่างไร
ง่าย ๆ ตั้งแต่ระดับญาตินักโทษ
จนถึงพ่อค้าแม่ค้าที่ส่งวัตถุดิบทำอาหารเลี้ยงนักโทษ ทั้งผักปลา
เนื้อสัตว์หรือไข่ไก่ ยังไม่ต้องเอ่ยถึงการติดสินบนเจ้าหน้าที่นอกรีตบางคน
ที่หลายครั้งก็อยู่ร่วมขบวนการกับเขาด้วยเช่นกัน
ปัญหาพบสิ่งผิดกฎหมายในเรือนจำนั้น
แค่ตรวจค้นแล้วเอามาแถลงข่าวอวดหน้าอวดตาคงไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ถูกทาง
โบราณฝรั่งท่านเคยว่าไว้ แก้ปัญหาได้เขาเรียกว่า คนเก่ง แต่ถ้าเป็น คนฉลาด
เขาใช้วิธีป้องกันไม่ให้เกิดปัญหา
ถ้ายังเลือกปัญหาที่จะแก้แบบปลายเหตุและทิ้งเนื้อร้ายก้อนใหญ่ไว้ เขาเรียกคนชนิดนี้ว่าคนอะไร ทายสิ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น