"รากเหง้าคนทรงดำ จากเมืองแถงถึงบ้านแพ้ว"
โดย ปรีชา ฐินากร
หากเอ่ยถึง “ไทยทรงดำ” หรือที่หลายคนรู้จักในชื่อ “ลาวโซ่ง” กลุ่มชาติพันธุ์ที่โดดเด่นด้วยเสื้อผ้าสีดำสนิทและอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมเฉพาะตน คงไม่มีใครปฏิเสธว่าพวกเขาคือเสี้ยวหนึ่งของประวัติศาสตร์การอพยพที่ทรงพลังในผืนแผ่นดินไทย
รากเดิมของชาวไทยทรงดำอยู่ที่ “สิบสองจุไทย” หรือเมืองแถง (เดียนเบียนฟู) ทางตอนเหนือของเวียดนาม พวกเขาอพยพเข้าสู่ไทยหลายระลอกตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรีถึงรัชกาลที่ ๙ ผ่านเหตุการณ์สำคัญทั้งสงคราม การกวาดต้อน และการหลบหนีภัยการเมืองจากฝรั่งเศสและคอมมิวนิสต์
จุดตั้งหลักแหล่งแรกเริ่มของไทยทรงดำในไทยคือ เมืองเพชรบุรี โดยเฉพาะอำเภอเขาย้อย ซึ่งต่อมากลายเป็นศูนย์กลางสำคัญของชาวโซ่ง โดยมากกว่าร้อยละ ๗๐ ของประชากรในพื้นที่ล้วนมีเชื้อสายไทยทรงดำ
ต่อมา ด้วยข้อจำกัดเรื่องที่ดินและภัยแล้ง ชาวไทยทรงดำบางส่วนจึงโยกย้ายลงมาตั้งถิ่นฐานใหม่ในเขตภาคกลาง อาทิ สมุทรสงคราม สมุทรสาคร ราชบุรี สุพรรณบุรี โดยเฉพาะ อำเภอบ้านแพ้ว จังหวัดสมุทรสาคร ที่พบว่ามีชุมชนไทยทรงดำเข้ามาตั้งรกรากเมื่อราว ๗๐-๘๐ ปีก่อน ณ ตำบลหนองสองห้อง และโรงเข้ พร้อมกับ ๙ ตระกูลสำคัญ เช่น บุตรเพชร ชัดเพชร รอเพชร ทองเพชร ฯลฯ ที่ยังคงสืบสานอัตลักษณ์วัฒนธรรมอย่างเหนียวแน่น
แม้จะผ่านกาลเวลายาวนาน ไทยทรงดำในสมุทรสาครยังคงเชื่อมโยงกับถิ่นฐานเดิมในเพชรบุรี ทั้งในวิถีชีวิต การแต่งกาย ภาษา และประเพณี ซึ่งสะท้อนถึงหัวใจของกลุ่มชนที่เปี่ยมด้วย “รากเหง้า” และ “หัวใจแกร่ง” ที่สามารถฝ่าฟัน ปรับตัว และหลอมรวมจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของความหลากหลายอันงดงามในแผ่นดินไทย
จากเมืองแถงสู่บ้านแพ้ว — เส้นทางนี้ไม่ได้มีแค่การเดินทางของคน แต่คือการเดินทางของ "วัฒนธรรม" ที่ยังคงมีชีวิตจนถึงวันนี้.
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น