เด็กบ้านแพ้วรุ่นใหม่อาจไม่เคยได้สัมผัสกับวันวานนั้น แต่สำหรับผม ภาพเหล่านั้นยังแจ่มชัด

— ตอนที่คุณแม่ผมยังขายของในตลาด หรือแม้แต่การ ยืนรอเรือที่จะไปทั้งหลักสี่ หรือบางคนไปทางหลักสอง มันคือความสุขเล็ก ๆ ที่ไม่มีวันหวนกลับ

แม้เพลิงจะเผาตลาดให้วอดวายไป แต่สายน้ำของบ้านแพ้วยังไหลเหมือนเดิม — สายน้ำที่เคยหล่อเลี้ยงวิถีชีวิตผู้คนสองฝั่งคลองมาอย่างยาวนาน

สิ่งที่เปลี่ยนไป...คือ “ตลาดริมน้ำ” ที่ไม่มีอีกแล้ว

เราอาจไม่สามารถย้อนเวลาให้ภาพเก่ากลับมาได้ แต่เรา สามารถรำลึก และบอกเล่าให้คนรุ่นหลังรู้ว่า บ้านแพ้วเคยมี "ตลาดริมน้ำ 100 ปี" ที่งดงามเพียงใด และหวังว่าวันหนึ่ง จะมีใครสักคนลุกขึ้นมาจุดประกายชีวิตให้ ตลาดริมน้ำกลับมาคึกคักอีกครั้ง

เพราะความทรงจำที่ดี…ไม่ควรถูกทิ้งไว้เพียงในอดีต

จากหัวใจของเด็กบ้านแพ้ว ที่ยังเชื่อว่าวันหนึ่ง ความคึกคักของตลาดริมน้ำจะกลับมา แม้ในรูปแบบที่แตกต่าง

#ขอบคุณ เจ้าของภาพที่นำมาประกอบข่าวครับ

Posted in: บทความพิเศษ